Tarihi Bir Serüven: Likya Yolu

Likya Yolu, muhteşem tarihi ve manzaraları ile sizlere paha biçilemez bir yolculuk sunuyor.

 

Likya Yolu, muhteşem tarihi ve manzaraları ile sizlere paha biçilemez bir yolculuk sunuyor.

Teke Yarımadası üzerinde Fethiye’den başlayıp Antalya’da son bulan bu yol, 1992 yılında Kate Clow tarafından keşfedilip 1999 yılında hizmete açılmıştır. Dünyanın en uzun 10 trekking rotalarından biri olan 550 kilometrelik Likya Yolu’nu yürümesi ortalama 25-30 günü buluyor. Tabii ki bu yolu tek seferde baştan sona yürümek zorunda değilsiniz. Yolu ister parçalara ayırarak yürüyün ister benim yaptığım gibi bir dönem Ölüdeniz-Kaş diğer dönem de Kaş-Antalya şeklinde yürüyüşünüzü tamamlayabilirsiniz. Ancak bu yürüyüşe çıkmadan önce yürüyeceğimiz yoldan keyif alabilmemiz için bir takım şeyleri öğrenmemiz gerekir.

Kimdir bu Likyalılar?

Tarihte bilinen ilk demokratikleşme faaliyetini gösteren ‘’Işık Ülkesi’’ anlamına gelen Likya Medeniyeti MÖ 3000 yılına dayanıyor. Federal bir devlet olan Likya’nın himayesi altında Patara, Olympos, Xanthos, Letoon, Arykanda gibi kentler bulunuyor. 23 kentten oluşan bu medeniyetin içerisinde her kentin yönetim üzerinde oy hakkı bulunuyordu. Aynı zamanda medeniyetin başkenti olan Patara’da her yıl sonbaharda toplanan parlamento tarafından çeşitli kararlar alınırdı. O dönemdeki nüfusu 200.000 kişi olarak tahmin edilen bu devlet, kentleri içerisinde ulaşım sağlamak amaçlı yollar yapmıştı. O zamanlarda bu kentler arasında ticaret yolu olarak kullanılan yol şimdi dünyanın en popüler yürüyüş yollarından birisidir.

Likya için Roma’ya bağlı bir uç medeniyet olduğunu söyleyebiliriz. Ancak Likya Büyük İskender’in ölümünden sonra MÖ.309’dan itibaren Mısır’da hüküm süren generallerinden Ptolemaios’ların yaklaşık 100 yıllık egemenliğine girer ki, bu dönem Likya dilinin unutulup yerini Grekçe’ye bıraktığı dönem olarak bilinmektedir. Bu dönemlerde halk Hristiyanlıkla tanışır. St. Paulus’un üçüncü misyonerlik seyahatinde Myra ve Patara’yı ziyareti halkın bu dinle karşılaşmasını sağlar. Olympos’lu Methodius Likya’nın bilinen ilk piskoposudur. Bu dönem, bölgede Hıristiyanlığın yerleşip birçok kilisenin inşa edildiği dönemdir

Doğu Akdenizde yaptığı korsanlık faaliyetleri ile korku salan bu devlet özgürlük ve bağımsızlığına son derece bağlıydı. Ancak MÖ 42 yılında Brutus güçlü Roma ordusuyla Xanthos’u kuşatır. Yenileceklerini anlayan halk özgürlüklerini kaybetmektense ölmeyi tercih eder ve toplu intiharlara girişir. Azra Erhat’ın tercüme ettiği tabletlerde geriye bu dizeleri bırakırlar:

  Evlerimizi mezar yaptık mezarlarımızı ev,

  Yıkıldı evlerimiz, yağmalandı mezarlarımız, 

  Dağların doruğuna çıktık, toprağın altına girdik,

  Suları altında kaldık,

  Gelip buldular bizi, yakıp yıktılar,

  Biz ki analarımızın, kadınlarımızın,

  Ve ölülerimizin uğruna toplu ölümleri yeğleyen,

  Bu toprağın insanları

  Bir ateş bıraktık geride,

  Hiç sönmeyen ve sönmeyecek olan.

 Bu halkın geride bıraktıkları ateş Antalya/Çıralı’da halen yanmaya devam ediyor.

Ancak MÖ. 43 yılında Likya'yı ziyaret eden Marcus Antonius, Xanthos'u yeniden ayağa kaldırmak için, bu felaketten arda kalanlara destek verir. Fakat Likya Medeniyeti MS. 2-3 yüzyıllarında yaşanan büyük depremler ve ardından gelen 200 yıl süren veba salgınından sonra kendisini toparlayamamıştır. MS. 8 yüzyılında korsan saldırıları ve çeşitli Arap akınları ile terk edilen bu bölge ancak 13. Yüzyıllarda Türk Beylikleri ile yeniden canlanmıştır.

Bu haftaki yazımızda kısaca Likya Medeniyeti tarihi hakkında bir fikir edinmiş olduk. Gelecek hafta ise yürümüş olduğum Likya Yolunun Fethiye-Kaş parkuru ile ilgili yaşadıklarımızı ve naçizane tavsiyelerimden bahsetmek isterim. Gelecek hafta görüşmek üzere hoşçakalın.