Pandeminin Yaratıcılığımıza Olan Etkisi

Covid-19 virüsünün hayatımıza girmesiyle yaratıcılık faktörümüz hangi noktada etkilendi? Herkes geriye dönüp bir düşünsün ve neler yaptı bunları değerlendirsin!

Bence yaratıcı fikir için sıkışmışlık lazım. Mecburiyetten, ihtiyaç duyulan içinde sıkışıp kaldığımız durumlardan yaratıcı düşünce doğuyor. Kalıpları kırıp dışına çıkma isteğinden bazen de mecbur kaldığımızdan ortaya çıkıyor. Covid-19 salgın süreci de bu durumları destekleyen bir süreçti. Evde kalıp kendi kabuklarımızı kırabildiğimiz noktaları gösterdi bize. Teknolojiden uzak olduğumuz kadar da destekledi beynimiz yaratıcılıklarımızı.

Kendimden örnek verecek olursam video eşliğinde spor yaparken şarjımın bitmesi,  benim o anda canlı yüz yüze örnek aldığım bir kimsenin de olmaması nedeniyle kendim devam ettim spora. Belki dışardan bir insanın saçma sapan görebileceği hareketler yaptım o anın akışında. Ama beni durduran dışardan bakan bir göz yoktu. Beni baskılayan bir şey yoktu. Acaba insanlar yaptıklarıma ne der korkusu yoktu. Kendi yaptığım şeyin en doğru ve beni en iyi hissettiren şey olduğunu düşünerek devam ettim içimden geldiği şekilde. Kabuklarımı kırmıştım ve dışardan örnek alıp uyum gösterebileceğim kimse yoktu etrafımda. Başka bir kabuğa bürünmeyecektim. Etrafımda kimse olmadığı için yaratıcılığımı etkileyen duygusal bir engel yoktu. Utangaçlık, aptal yerine koyulma duygularım yoktu. Yarış içinde değildim. Acaba doğru bir şekilde tamamlayacak mıyım başarılı olabilecek miyim korkusu yoktu. Bulunduğum ortama uyum gösterme zorunluluğum yoktu. Kendimle baş başaydım. Yaratıcılığımı engelleyen bir çevre yoktu etrafımda. Bugüne kadar gördüğüm bildiğim şeylerin bedenim için en doğru olduğunu düşünüyordum ve bu yüzden yeni şeyler üretmiyordum belki kendimi daha iyi hissedebilecek bir hareket bulabilecekken.

Yaratıcılık biraz da birikimdir. O anda, o durumda, o insanın geçmişten getirdiği bütün deneyimler ve algılarının süzerek bugüne getirdiği ve kullanabileceklerini üreten düşüncelerdir. Neyi nasıl görüyoruz, nasıl algılıyoruz o anda ortamda neler var geçmişten hangi düşünceleri getirdik bu düşüncelerle nasıl bir etkileşim içindeyiz ve o an zihnimizde, kendimizde, duygularımızda neler olduğu tetikliyor yaratıcılığımızı. Karantina süresinde dışarıya çıkamayıp evde bulduklarımızla halledebiliyoruz işlerimizi. Büyüyen çiçeğimizin yeni, daha büyük bir saksıya ihtiyacı var belki ama alamıyoruz. Kendi imkanlarımızla yaratıcılığımızı kullanarak dışarıdan alabileceğimizden daha güzel bir saksı oluşturabiliriz. Su bidonunu keser, istediğimiz renge boyar, dışını istediğimiz malzemelerle süsleyerek bir saksı oluşturabiliriz. Dolap askılığımızın dışında plastik olan kısmını kırıp içindeki demiri saksımızı asmak için bir aparat olarak kullanabiliriz.

Kısacası zihnin sınırlarını zorlayıp, hafif şaşırtıp garip yollara saptırırsak düşünülmemiş şeyler düşünebilir ve neticede yaratıcı fikirler ortaya çıkarabiliriz. Covid-19 salgın süreci de  kendimize ait küçük, ufak yaratıcılıklar oluşturmamıza imkan tanıdı bize.