Ruh’un Aşk’ına Kavuşması: Eros ve Pschye’nin Hikayesi

Pschye ve Eros’un destansı aşkı, Eros’un güvenini yıkan merak, Pschye’nin aşkı için çektiği acılar... Birbirlerine gönülden bağlı bu iki aşığın heyecanlı hayat hikayeleri, ayrılıkları ve kavuşmaları, hepsi ve daha fazlası içeriğimde!

Pscyhe, kelime anlamıyla Ruh, Milet şehrinin kralının üç kızının içinde en güzel ve en alımlı olanıdır. Onu görenler güzelliğinden büyülenir, sanki Afrodit’i görmüş gibi ona tapınmak ve hediyeler sunmak isterlermiş. Durum böyle olunca Afrodit ölümlü bir kıza gösterilen bu ilgiyi kıskanmıştır ve oğluna oklarıyla Pschye’yi vurarak çirkin bir canavara aşık etmesini emretmiştir. Afrodit’in oğlu Eros, kelime anlamıyla Aşk, yayından çıkan sihirli okuyla istediği kişiyi istediği kişiye aşık eden aşk tanrısıdır.

Annesinin emrini yerine getirmek üzere Pschye’nin yanına giden Eros, yayını germiş tam okunu fırlatacakken gördüğü manzarayla adeta büyülenir ve başkasına aşık etmesi gerektiği kişiye kendisi aşık olur. Bunun üzerine annesinin emrini yerine getirmeden onu gizlice ormanın derinliklerinde ıssız ve sihirli bir saraya götürür.

Güzel Eros, hava kararınca saraya gelir ve Pscyhe ile beraber hoş vakitler geçirirdi. Ancak Pscyhe’de bu güzel zamanlarını geçirdiği ve aşık olduğu delikanlıyı görmek isterdi. Bu isteğini Eros’a defalarca kez söylemiştir ancak Eros bunun mümkün olmadığını söyleyerek sarayda mum ve kandil yakılmasını yasaklamıştır. Yine bir gün beraber vakit geçirirlerken Pscyhe, Eros’a onu görmek istediğini söyler ancak Eros’un ağzından ona karşı çıkacak şu kelimeler dökülür: ”Pscyhe, aşkımızın sırrını kalbinde sakladığın müddetçe mes’ut olacaksın. Beni görmeyi aklından geçirme, benim kim olduğumu, kimin oğlu olduğumu öğrenme. Bilmeden, tanımadan, körü körüne beni sev; senden gizlenen şeyleri öğrenmeye çalışarak kendini ızdırab ateşine yakma, mutluluğunu elden kaçırma. Bazı şeyler vardır ki onları bilmek, bilmekten fenadır. ”

Pscyhe, onu öylesine sever ki bu durumu kabullenir ve akşam olduğunda Eros’u görmeden vakit geçirmeye devam etmeye razı olur. Günler böyle geçerken Pscyhe, uzun zamandır göremediği ailesini özler ve onları görmek için saraya çağırır. Ancak kız kardeşleri, onun güzelliğini ve hayatını kıskanmaktadır bunun için Pschye’yi üzecek sözler söylerler. Eros’un çok çirkin ve vahi bir yaratık olduğu için yüzünü göstermek istemediğini bunun için onunla ıssız bir yerdeki sarayda sadece karanlıkta görüştüğünü söylerler. Bir gün Eros’a pusu kurup onun yüzüne bakması üzerine Pscyhe’ye şöyle derler: "Bir vazo altında küçük bir lamba sakla, koca diye tapındığın adam saraya gelip de derin bir uykuya daldığı zaman yavaşça mumu çıkar, eline al, onu tetkik et, o zaman yanında kimin olduğunu göreceksin."

Pschye, kız kardeşlerinin sözlerinin esiri olarak dediklerini yapar. Eros uyurken mumu alır ve ona bakar. Çirkin bir manzara görmeyi bekleyen Pschye hayretler içerisinde kocasına bakakalır ve Eros’un güzel yüzüyle karşı karşıya kalır. Aşkını görmenin verdiği mutlulukla Eros’u alnından öpmek ister ancak eğilirken elindeki mumdan bir damla Eros’un omzuna damlar ve Eros sıçrayarak uyanır. Elinde mumla Pschye’yi gören Eros büyük bir hayal kırıklığı içerisinde uçarak sarayı terk eder.

Büyük bir üzüntü içerisinde dünyanın her yerinde Eros’u arayan Pscyhe eli boş ve umutsuz bir şekilde son çare olarak Afrodit’in sarayına gider. Eros’un yerini öğrenmek için ona yalvarır. Afrodit, zavallı Pscyhe’yi sınamak için ona zorlu görevler verir ancak Pschye aşkına sadık kalarak tüm bu zorlu görevleri asla şikayet etmeden tek tek yerine getirir ve çektiği acılar karşısında susarak sabreder.

Omzundaki yara nihayet iyileşen Eros, Pschye’yi bu vahim durumlar içerisinde görmeye daha fazla dayanamaz ve Zeus’a onu affettiğini söyler ve barışmalarını sağlaması için yalvarır. Zeus, Eros’un bu isteğini kabul ederek iki aşığı Olimpos’ta buluşturur. Ayrı geçirdikleri vakitlerin özlemi ile birbirlerine sıkıca sarılan Eros ve Pschye, birbirlerine güven sözü verirler ve Afrodit’in de yer aldığı görkemli bir düğün töreni ile evlenirler.

Ruhlar aşkını arar

Merak onları boğar

Acı içinde kıvranır

Aşkından etmez firar

Ruh buluşunca aşkıyla

Ebedi mutluluk onları sarar