Okuduğumuz Yazarların Bilmediğimiz Hayatları

Kredi: https://closerandcloser.co/ahra-kwon/

Hemen hemen herkes yazarların yazdıkları kadar bir hayat hikayesine sahip olduğunu düşünür. Ancak bazı yazarların hayatları yazılanlarla sınırlı değil. Gelin sevdiğimiz yazarların ilginç hayatlarına bakalım!

Edebiyat dünyasının efsanevi isimlerini hayalimizde utangaç, sıkılgan kitap kurtları gibi canlandırıyor olabiliriz fakat gerçekler bundan çok daha farklı. Eser üstüne o kadar çok düşünüyoruz ki, yazarın hayatını okumak, incelemek aklımıza bile gelmiyor. Hepimizin hayatında, örneğin bir ödev gereği, okumak zorunda kaldığımız zor bir eser olmuştur. Ben kendimden örnek verecek olursam, Savaş ve Barış'ı okumak için kendimi bu kadar zorlamam yerine, önce Tolstoy'un ilginç hayatına baksaydım bu yolu kat etmem daha kolay olurdu. Buradan da kitap severlere bir tavsiye vermiş oldum. O zaman 3 yazar ve 1 şairden oluşan listemize Tolstoy ile başlayalım mı? 

1. Tolstoy

Tolstoy'un Turgenyev'i düelloya davet ettiğini, hatta tabancalarını bile getirttiğini biliyor muydunuz? Böyle bir düello gerçekleşmese de, olaya tamamen Tolstoy'un ters davranışları neden oldu. Turgenyev bronşitinden şikayet ettiğinde, Tolstoy hastalığını ''hayali'' diye niteleyerek yazara paronayak muamelesi yaptı. Babalar ve Oğullar'ın yazarı daha sonra şunları söyledi: ''Tam zıt noktalardayız. Ben çorbayı sevsem, eminim ki Tolstoy nefret eder.'' Bardağı taşıran son damla ise bir akşam yemeğinde oldu. Sohbet devam ederken, Tolstoy, Turgenyev'in kızını yetiştirme tarzını eleştirdi ve  ''Senin meşru çocuğun olsa, onu farklı eğitirdin.'' dedi. Kız, Turgenyev'in hizmetçilerinden birinin doğurduğu gayrimeşru bir çocuktu. Bunun üzerine Turgenyev sandalyesinden kalkarak, ''Böyle konuşmaya devam edersen, suratına tokadı yapıştırırım!'' diye haykırdı. Araları ancak Tolstoy'un dine dönüp, kırdığı insanlardan özür dilemesiyle (bu kırdığı insanlar listesi uzun bir listeydi) düzeldi. Turgenyev özrü kabul etti fakat edebiyatın bu iki devi birbirlerine mesafeli kalmayı sürdürdü. 

      2. Mark Twain

Aslen Samuel Langhorne Clemens diye bilinen yazarın ''Mark Twain'' dışında birçok takma adı vardı. Yazar sık sık ağzında purosuyla uyuya kalırdı. Puroya bayılırdı, sekiz yaşından beri içiyordu. Var olan en ucuz, en kötü purolardan içerdi bu yüzden tiryaki dostları onu ziyaret ettikerinde, kendilerine ucuz puro ikram edilir diye kendi purolarını getirirlerdi. Twain kedilere aşıktı, kedi yavrularını ne kadar seviyorsa insan yavrusundan da o kadar nefret ediyordu ya da ettiğini iddia ediyordu. Orucun iyileştirici gücüne çok inanırdı. Hastalandığında, iki gün veya daha fazla bir süre kendini aç bırakır, mükemmel sonuçlar aldığını iddia ederdi. En ilginci de kendi ölümünü tahmin etmesiydi. Halley Kuyrukluyıldızı'nın görüldüğü Kasım 1835'de doğan Mark Twain, yıldız yeniden döndüğünde öleceğini tahmin etti ve yanılmadı. ''Dünyaya Halley Kuyrukluyıldızı'yla birlikte geldim ve onunla birlikte gideceğimi düşünüyorum. Yüce yaratıcı şüphesiz şöyle demiştir: 'İşte iki ucube. Birlikte geldiler, birlikte gitmeliler.' demişti 1909'da. Halley gerçekten de bir sonraki Nisan'da döndü ve Twain ertesi gün öldü. 

      3. Ernest Hemingway

Hemingway'in hayatına küçük bir kız çocuğu olarak başladığını biliyor muydunuz? Yazarın annesi büyük kızı Marceline'e eşlik edecek bir kız çocuğunu öyle çok istiyordu ki, küçük Ernest'a kız giysileri giydirdi ve komşularına onu ''kızı'' Ernestine olarak tanıttı. Acaba yazarın yetişkinliğindeki bazı tavırların nedeni bu geçmişten kaynaklanıyor olabilir mi? Bence büyük bir payı var. Hemingway büyüdüğünde erkekliğine hakareti asla hoş görmeemeye başlamıştı. Eleştirmen Max Eastman, yazarın Öğleden Sonra Ölüm kitabının eleştirisinde onu küçük düşürünce olanlar oldu. Eastman Hemingway'in yazım üslubunu '' göğsüne sahte kıl takmış'' bir adama benzetmişti. Bundan birkaç yıl sonra Hemingway Eastman'a rastlayınca, yazdığı eleştirinin bir kopyasını suratına çarpıp, dehşet içindeki eleştirmeni tutup yere devirdi. Eastman bir daha Hemingway için olumsuz eleştiri yazmadı...

      4. Sylvia Plath

Didem Madak'ın ''Sylvia uyan! Nicholas sütünü içmedi!'' dizelerini bilir misiniz? Bu dizelere Plath'in üzücü sonu ilham olmuştur. 11 Şubat 1963 sabahı Sylvia Plath çocuklarının uyuduğu odaya çıktı ve onlara bir tabakta ekmek, tereyağı ve iki bardak süt bıraktı. Sonra mutfağa indi, fırını açtı, kafasını içine soktu ve gazın düğmesine basarak intihar etti. İşte büyük bir şairin hayatı böyle son buldu. Sylvia Plath çok zekiydi, okulda üstün başarı sergilemişti. 1944'te çözdüğü bir IQ testine göre 166 gibi, dahi seviyesinde bir puana sahipti. Bertrand Russell'ın ''Çağımızın en büyük sorunu; akıllılar hep kuşku içindeyken aptallar küstahça kendinden emindir.'' sözü, şairimizin bu trajik sonunu kanıtlıyor gibi. Plath, bir zamanlar en sevdiği şair W. B. Yeats'in oturduğu dairede intihar etti. Oysaki oraya taşınmayı çok olumlu bir işaret olarak görmüştü... 

 

Kaynak: Robert Schnakenberg - Büyük Yazarların Gizli Hayatları

Okuduğunuz ve vaktinizi ayırdığınız için teşekkür ederim!