Film Analizi: Kutsal Geyiğin Ölümü

Eleştirmenleri ikiye bölen, her zaman kullandığı metaforik anlatım diliyle filmlerinde derin alt metinler oluşturan Yunan sinemasının en önemli neferi Yorgos Lantimos'un belki de en çarpıcı filminin incelemesiyle karşınızdayım, buyurun yazıya!

  Türkiye'de, günümüzde dahi 7'den 70'e herkesin içinde Yunanlarla karşı kendi ülkesini ve değerlerini savunup öne çıkarma gayesi taşır. ''Atam size nasıl yüzmeyi öğretti?'' ya da ''Dolma, yoğurt, cacık bunlar bizden çıktı.'' cümlelerini söz konusu Yunanlarsa çok duyarız. Bizim elimiz sağlam, kozumuz çok. Ama onların da elinde sinema konusunda öyle bir kozlar var ki! Onlardan biri de The Lobster, Köpek Dişi, Sarayın Gözdesi, Nimic ve bu film gibi filmlerin yönetmeni, kendine has bir sinema dili ve sembolik anlatımı olan Yorgos Lantimos. Bugün ise aynı usta yönetmen Krzysztof Kieślowski gibi daha açılış sekansından filmin kime ait olduğunu anladığınız nadir yönetmenlerden olan Yorgos'un Kutsal Geyiğin Ölümü adlı filmini konuşacağız.

  Filmin kısaca sinopsisinden bahsetmek gerekirse: Karısı gibi başarılı ve kariyer sahibi bir doktor olan Steven Murphy; dışarıdan bakıldığında gıpta edilecek bir aileye, eve, arabaya, prestije ve akıllı iki tane çocuğa sahiptir. Muhtemel olarak hayatı aynı monotonlukta ve sorunsuz geçerken birkaç zaafından biri olan alkol sebebiyle girdiği bir ameliyatta hata yapmış ve hastasının ölümüne sebep olmuştur. O sırada alkollü olduğunu doktor arkadaşı hariç kimse bilmediği için herhangi bir sıkıntı olmamakla birlikte görece olarak çektiği vicdan azabı sonucunda öldürdüğü hastanın çocuğu ile aralıklı olarak görüşerek bir nevi içini rahatlatmaktadır. Ciddi psikolojik rahatsızlıkları olmasına rağmen sorun çıkartacak bir tipe benzemeyen Martin, Murphy ve tüm ailesine bir şekilde musallat olacaktır.

  Daha açılış sekansında bazılarımızı çokça rahatsız edecek bir ameliyat sahnesiyle daha doğrusu yakın çekim dikilen bir bağırsak görüntüsüyle ayrıca daha sahne açılmadan sözleri ''İsa Mesih çarmıhta yüzüyor, başı kanlı bir şekilde düştü, ölüm gecesinde kanlı.'' şeklinde olan bir klasik müzik ile karşılanıyoruz. Sonrasında ameliyatı yapanın doktor Murphy'nin olduğunu ve kanlı eldiveni ile önlüğünü çıkartıp çöpe attığını görüyoruz. Şu an ve başta çok anlamsız gelen bu sahne aslında filmi bize anlatıyor: ortada yapılması gereken kanlı bir iş var yani bir bedel ödenmesi gerek, biri bunu yapıp ellerini kirletecek fakat hiçbir şey olmamış gibi çöpe atıp hayatına devam edecek. 

  Yorgos sinemasını özgün kılan yegane şeylerden biri; filmdeki karakterlerin, kişilikleri veya hayattan beklentileri ne olursa olsun aynı sıradanlıkta, hiçbir duyguyu yaşarken aşırıya kaçmayacaklarını bakınca anlayabildiğimiz tavırlarıyla ve bize burada tam yaşadığın dünyada bir sıkıntı var ve sen bunu görmeyip ayakta uyuyorsun yani ''poker face'' surat ifadeleriyle var olmaları. Özellikle bu noktada oyunculuk yeteneğinden ayrı bir performans daha gösterilmesi gerektiğini düşünüyor ve Yorgos ile çalışan her oyuncunun performansına şapka çıkartıyorum zira bunu müthiş başarıyorlar. Ayrıca Yorgos'un mekan ve kamera açısı seçimleri de bu performansları destekleyen şekilde boğuk, tekinsiz ve soluk. Her şey burada bir sıkıntı var diye bağırıyor ve sizi içten içe geriyor.

  Tabii, bazılarının filmi kafasında elemesine sebep olacak şeyi söyleyelim: filmdeki bu sıkıntı/olay, korku veya aksiyon öğeleri barındırmıyor, aksine dram maskesi dram kıyafetinin içinde bir olguyu barındırıyor. Bu gizemi açıklığa kavuşturup kavuşturmaması durumu bile şüpheli, orası size kalmış. Yani görece düşük temposu ve olay içinde olaysızlığından şikayetçi olanlara aldanmayın zira kesinlikle bu filmin kollarında bulacaksınız kendinizi özellikle bir saatin sonrasında. Ayrıca filmde kullanılan klasik müzikler de çok ustaca ve yerinde kullanılmış.

 Kesinlikle izlenmesi, izlendikten sonra da birçok analiz ve inceleme okunması gereken bir film, mutlaka izleyin! Okuduğunuz için çok teşekkür ederim. Hoşça kalın!