Alev Alev Dizisinin Hikayesi

Son zamanların hem oyunculukları hem konusu hem de verdiği mesajlarıyla oldukça sevilen dizisi Alev Alev'in senaryosunun gerçek bir hikayeye dayandığını biliyor muydunuz? Fransız yapımı "Le Bazar de la Charite" yani "Alevlerin Ardından" uyarlanmış bu dizi aslında günümüze kadar etkileri devam eden bir olaya dayanıyor.

Bu dizinin ana konusu, gücünü üstünlük olarak gören erkeklerin tarihi eser kaçakçılığı yapmayı planladıkları sarnıçta çıkan yangın sonucu 21 kişinin hayatını kaybetmesi ve sonrasında yaşanan olaylar.

Gerçek Hikayesi

Gerçek hikaye 1800’lü yıllara dayanıyor. 1885 yılından itibaren her yıl aristokratlar tarafından kermesler düzenlenir ve elde edilen gelirler ise fakir halk ve evsizlere bağışlanırmış. Hatta dizinin orijinal adı da bu etkinliğin adından geliyor. Avusturya İmparatoriçesi, Macaristan Kraliçesi Elizabeth’in kız kardeşi Alençon Düşesi Sophie Charlotte gibi üst düzey aristokratlarında katıldığı kermesler 12 yıl sürmüş ve son etkinlik 1897 yılında gerçekleşmiş.

1897'de etkinlik mekanı olarak Jean Goujon Caddesi’nde ahşap bir yapı kullanılmış. Yapı 80 metre genişlikte ve 13 metre uzunluğunda içi pazara benzeyen bir yapıymış. Yapım süreci çok hızlı gerçekleştiği için güvenliğe çok önem verilmemiş. Yani çok sağlam bir yapı değilmiş. 20’den fazla pazar tezgahı, tavanda asılı gaz dolu balon, perde ve halılardan oluşan bir dekor yapılmış. Ayrıca etkinlikte sinema gösterimi gerçekleşmiş. Sinema daha çok yeni olduğu için herkesin ilk defa göreceği bir şey olacak ve bunun için de herkes çok heyecanlıymış.

Ancak bu noktada bazı sorunlar varmış. Filmin oynatılmasından sorumlu olan sinematograf kendisine ayrılan alanın çok dar olduğunu ve bu alanın seyircilerden ayrı olması gerektiğini aynı zamanda oksijen tüpleri ve eter kutuları gibi maddelerin yanında bulunmaması gerektiğini söylemesine rağmen organizatör Baron Mackou olayı geçiştirip geçici çözümler üretmiş.

Etkinliğin ikinci gününde sinema gösterimi için mekanda yaklaşık bin iki yüz kişi kalmış. Aslında bu planlanandan ve kapasiteden çok daha fazlasıymış. Film gösterimi başladıktan ve bir süre sonra projeksiyonu çalıştıran etan gazı bitince tekrar doldurulması gerekmiş. Sinematograf Normandin’in yardımcısı Bellac, asistanı Gregoire Bagrachow’dan ışık vermesini istemiş. Bu sırada seyircilere ışık gitmemesi için perdeyi kapatmak yerine kibrit çakmak tercih edilince aniden yangın başlamış.

Gaz balonları, tüpler, dekor için kullanılan halılar, perdeler, kermeste satılan kumaş, tablo, dantel gibi eşyalar ve dönem kıyafetlerini de düşünecek olursak yangın hızlıca büyümüş. Etkinlik alanında 5 çıkış olmasına rağmen panikten herkes bir yere koşturmuş.

Bu sırada organizatör binayı tahliye etmeye çalışmış fakat kimse kimseyi görmüyor; yere düşenlere, bayılanlara, ezilenlere aldırmadan kaçmaya çalışıyormuş. Erkek aristokratlar bastonlarını kullanarak kadınlara vurup, ittirip dışarı çıkmaya çalışmışlar.

Bu sırada etraftaki çiftliklerden yardıma gelenler olmuş ve dışarı çıkanlara ilk müdahaleyi onlar yapmışlar.

O günün bir de kahramanı var

Etkinlikte bulunan Alençon Düşesi Sophie Charlotte. İçerdekilerin dışarı çıkmasına yardım edebilmek için son ana kadar içerde kalmış. Sürekli ‘Önce gençler sonra ziyaretçiler.’ Diyen Sophie kendisine gitmesini söyleyen kontese ise ‘’Hayır henüz değil ziyaretçilere çıkmaları için zaman verelim.‘’ diye karşılık vermiş. Kontesin yangından uzaklaşması için ısrar etmesine rağmen oradan en son ayrılacağını ve kendisi bırakmasını söyleyen Sophie o günden sonra tarihe adını kahraman olarak yazdırmış.

Yangın toplam 4 saat sürdü

Yangının tamamen sönmesi toplam 4 saat sürmüş. Geriye ise çoğu tanımlanamayan cesetler dışında hiçbir şey kalmamış. Bu durum ise tarihin ilk büyük adli tıp çalışmasının yapılmasına neden olmuş. Ölen insanların yakınlarına vücutlarında ayırt edici bir özellik olup olmadığı sorulup, kimlik tespiti yapılmaya çalışılmış. Örneğin gecenin kahramanı olan Düşes Sophie ağzındaki altın kaplama ile ayırt edilmiş. Bunun dışında diş yapıları, dövme ve benzeri farklılıklarda ayırt edici özellik olmuş.

kaynaklara göre değişiklik olsada; 126 kişinin hayatını kaybettiği ve 200 kişinin yaralandığı yangında hayatını kaybedenlerin sadece 7’sinin erkek olması kadın haklarını savunanları harekete geçirmiş ve o günden sonra kalkınmalar başlamış.

Kadın hakları oluşuyor

Olaydan sonra ihmali olan hiç kimse cezalandırılmamış ama ülkede artık hiçbir şey eskisi gibi de değilmiş. Gazeteler olaya yönelik erkeklerin korkaklığı gibi başlıklar atmış. Hem hayatını kaybedenlerin yakınları hem de halkın büyük bir kısmı ile kadın hakları savunulmaya başlanmış. Hakların oluşması için geçilen süreç ise fazla zorlayıcı ve engelli olmuş. İlk savunuculardan olan aynı zaman da Kadın ve Kadın Yurttaş Hakları Bildirisi’ni yayınlayan Olympe de Gouges bu yolda idam edilmiş ama arkasından gelenlere her zaman ışık olmuş. Bir süre sonra kadın hakları gittikçe tanınmış ve yaygınlaşmış. Ülkeler bu hakları koruma altına almaya başlamış. Ülkemizde de Cumhuriyet ve Atatürk Dönemi'nde çıkan kadın hakları 1934 yılından beri her 5 aralıkta kutlanır.

Son olarak…

Olayın yaşandığı yere Notre Dame-de-Consolation kilisesi inşa edilmiş. Kilise yangında hayatını kaybedenlere adanmış ve Paris’teki İtalyan Katolik topluluğuna hizmet veriyor.