Sabahları Uyanmak Neden Bu Kadar Zor?

Neden sabahları kalkmakta çok zorlanıyoruz ve uyanmak bize işkence gibi geliyor? Hepimiz illa ki o alarmı kapatıp birkaç dakika daha uyuyabilmek için canımızı veririz. Son yıllarda birçok araştırmaya da konu olmuş bu uyku ve uyanamama problemleri, çünkü insanlar gelişiyor, üretiyor ama hala insanın en temel ihtiyaçlarından biri olan uykuya dair problemlerine tatmin edici bir çözüm üretemiyor. Gelin hep beraber neden uyanamadığımızı irdeleyelim.

Sabahları Kalkmakta Neden Bu Kadar Zorlanıyoruz?

Uyanamama sorunumuzun sebeplerine bir göz atalım o halde; 

 

 

1- Bu Hayatın Heyecanı Meyecanı Yok:

Çağımızın uyanamama sorunu aslında fizyolojik olmaktan çok psikolojik. Ve işleri zorlaştıran kısım da burası. Fizyolojik problemlere çözüm bulunuyor ama insan psikolojisi o kadar da kolay tamir edilebilen ve yönetilebilen bir alan değil. Şimdi neden sabahları uyanamıyoruz, uyanmak istemiyoruz ve bunun psikolojiyle ne alakası var onu irdeleyelim. Düşünün ki bir arkadaşınız var. Bu arkadaşınız her sabah aynı saatte kalkıyor, her gün olduğu gibi okula gidip kantinde o tostu yiyor, daha sonra da dersine giriyor. Aynı ortam, aynı arkadaşlar, aynı espriler dönüp duruyor. Okul bitiyor eve gidiyor. Evde de sanki bir döngü içindeymişçesine vakit geçiriyor. Şimdi söyleyin, bu arkadaş size de tanıdık geldi mi? Evet o arkadaş benim, sensin, hepimiziz. Biz aslında sabah uyanmadan önce biliyoruz o günümüzün nasıl geçeceğini, neler yapacağımızı. O yüzdendir ki yataktan kalkmak için, güne başlamak için bir motivasyonumuz yok. Eskiden bayram günleri heyecandan kendimiz kalkmaz mıydık sabahın köründe mesela. Niye şimdi uyanmak işkence gibi geliyor da o zaman kurulu saat gibi kalkıyorduk? Çünkü heyecanlıydık. Çünkü insan umut ve heyecan ile yaşar. Eğer sabah kalktığımızda o güne başlamak bize heyecan veriyorsa, o günden bir beklentimiz varsa kalkmak o kadar da zor bir hale gelmeyecek. Büyüdükçe hayatın gerçeklerini öğreniyoruz ve hayata olan inancımız, o çocuksu isteklerimiz, beklentilerimiz ve heyecanımız uçup gidiyor. Dolayısıyla yeni bir güne başlamak nefes almak kadar sıradanlaşıyor ve anlamsızlaşıyor.

2- Yatış Kalkış Saatleri:

Evet, biliyorum. Hepimiz sabahlara kadar oturmak, eğlenmek, oyun oynamak, kitap okumak istiyoruz. Sabahlar olmasın istiyoruz ve bunu yapıyoruz da aslında. Çoğumuz gece geç saatlere kadar uykusunu ya kahveyle ya müzikle veya başka başka şeylerle bastırıyor. Ya da hiç uykusu gelmeyenler de olabilir. İyi güzel de küçük bir sıkıntı var. Bizim telefonlarımızdaki, bilgisayarlarımızdaki, evimizdeki saatlerle vücudumuzun biyolojik saati aynı değil ki! Vücudumuzun biyolojik saatinin çalışma mantığına göre hava aydınlıkken vücut kendini uyanıklığa, hava kararmaya başladığında ise kendini uyku durumuna hazırlıyor. E peki biz vücudumuzla karşı saflarda savaşırsak ne olur? İşte o zaman vay halimize! Çünkü vücudumuz bu sefer ne zaman uyku durumuna geçeceğini ne zaman uyanık kalacağını bilemez ve bununla birlikte biyolojik saatimizin düzenlediği birçok fonksiyon daha arapsaçına döner. Sonra da uyanamıyorum diye dolanırız ortalıkta. Halbuki bizim kendi sistemimiz bizim için en güzel planı yapmış ve uygulamaya koymaya çalışıyor.

3- Gece Gece Abur Cuburları Götürüyoruz:

Şimdi birbirimizi kandırmayalım. Bayılıyoruz gece gece Nutella kaşıklamaya, cips kola yapmaya ya da arkadaş ortamında kola çekirdek ve türevlerine. Ne güzel gidiyor o saatlerde fast food :/. E güzel gidiyor evet ama uyumamız gereken saatte yemek yemek bize bir sorun teşkil eder mi ki? Bütün sevilen şeylerin zararlı olması gibi evet bu gece yemek yeme işi de uyku kalitesi bakımından çok zararlı. Özellikle yağlı, baharatlı ve tuzlu yiyecekler, asitli içecekler, sigara, alkol ve tabiki kafein uyku kalitemizi dibe çeken gece atıştırmalıklarından başlıcaları. Bu tür yiyecekler yediğimizde vücudumuz uyku esnasında kendini dinlendirmek yerine bu yiyecekleri sindirmekle uğraşır ve sonuç olarak sabah uyanamayız çünkü nedense bütün gece uyumamıza rağmen uykumuzu alamadığımızı hissederiz.