Alışkanlıklarımızın Kentsel Dönüşümü

Pandemiyle birlikte yaşam tarzımızda değişimlere gittik. Bazen isteyerek bazen zorunlu bir şekilde bu değişimleri yapıyoruz. Ben bu değişimleri kentsel dönüşüm projesi olarak adlandırmayı tercih ettim. Kentsel dönüşümüme ortak olmak isteyenler, neden bu şekilde adlandırdığımı merak edenler denememi okuyarak eşlik edebilir!

Günlük yaşam tarzımız pandemiyle zorunlu değişime sürüklendi. Bu değişime ayak uydurmak benim için çok sancılı bir süreçti. Sanıyorum ki çoğumuz için de böyle bir süreç oldu. Peki asıl soruya gelirsek gerçekten ayak uydurabildim(/k) mi?

Cevabım koca bir “Hayır”. Keşfetmek, sosyalleşmek, gezmek, görmek, dinlemek ve hissetmek üstüne kurulu olan küçük dünyam elimden alındı gibi hissettiğim bir süreç oluyor.  “Yeni bir yer açılmış, hamburgeri çok lezzetliymiş, denesek mi?” soruları yöneltip yeni şeyleri hemen denemekten keyif alan ve arkadaşlarıyla paylaşmayı hobi olarak gören ben artık bunu yapamıyorum. Ya da her zaman hadi yapalım yaklaşımına sahip ben artık "Hadi!" diyemiyorum. Şekeri alınmış küçük bir çocuktum. Peki ya ertelediğim şeyler? Aslında pandemi döneminin en büyük getirisi hayatımda bir şeyleri ertelememem gerektiğini öğretmesi oldu. Buna pandeminin olumlu bir girdisi diyebiliriz ama pandemi sonrası bize neler getirecek merak ediyorum.

Çoğumuz en başta küçük bir ara olarak düşündük. Özellikle ben çok sevinmiştim vizelerim başlamadan önce küçük bir fırsat gibi gördüm. Ama ne yazık ki küçük fırsat sandığım üç haftalık okul tatili hala devam ediyor. Ayrıca arkadaşlarımla istediğim yerde ve saatte görüşebilmenin özgürlüğünü özledim, kıymetini anladım. En çok duyduğum cümleyse “Sen haydi dediğinde geldiğimiz günler iyi ki bunu yapmışız.”oldu. Çünkü gelmedikleri günler, erteledikleri hikayeler için pişmandı arkadaşlarımın çoğu.

Bu duraklama süreci sayesinde yaşam tarzıma evde spor yapabilme becerisini ekledim. Uzun zamandır istediğim ve sürekli ertelediğim vakit bulamadığım bir aktiviteydi ama uzun kapanma dönemi yapabileceğimi gösterdi. Acaba eski düzene döndüğümüzde devam edebilir miyim? Bana kalırsa hayat tarzlarımız yaralar aldı, alışkanlıklarımız değişti. Yeni ve eski arasında sıkıştı. Eskiden gün içinde sokak satıcılarından yemek yemeyi çok severdim. Şimdi düşünüyorum ellerimi yıkamadan sokaktaki kirliliğin içinde acaba tekrar severek yiyebilir miyim? Sevdiğim bir alışkanlığı kaybetmişim gibi geliyor. Heyecanı bitmiş ama alışkanlığı süren olan bir ilişkiye döndü benim sokak yemekleriyle ilişkim. Ya tüm alışkanlıklarım böyle olursa diye korkmuyor değilim.

Yeni bir yaşam tarzı inşa etmek istemezken kendimi temellerini atarken buluyorum. Sizce eski alışkanlıklarımızın yerine gelen bu kentsel dönüşüm projesi bizi mutlu eder mi? Neden kentsel dönüşüm olarak nitelendiriyorum konusuna gelirsek; bence pandemi süreci kişiliklerimiz, alışkanlıklarımız ve ilişkilerimiz için kentsel dönüşüm etkisi yarattı. Eskimiş veya dayanıklı olmayanlar yenilenmeye mahkum kaldı.

Kendi küçük kentsel dönüşümümüzü başlatırken belki geç kaldığımızı fark ettik belki de o evden çıkamadık ve konfor alanımızı özledik. Benim dönüşümüm hala devam ediyor inşa edilecek çok fazla şey var. Biteceğine inanmadığım bir kentsel dönüşüm çünkü değişime ayak uyduramadığımızda elendiğimizi pandemi sayesinde açıkça görebildik. Ki bence hayat tarzımız sürekli inşa etmeye odaklı oldukça üretken oluyoruz. Son dokunuşu yapıp kapıdan içeri girdiğimizi düşündüğümüz gün her şeye kapıyı kapatacağız.