Kuyudan Çıkan Gerçek

Beni çok etkileyen bir resmi ve bu resmin efsaneleşmiş hikayesini anlatacağım bu yazıda size. Kuyudan Çıkan Gerçek resminin hikayesini okuduğunuzda bu resim gördüklerinizden çok daha fazlası olacak. Dilerseniz içeriğimi okuyup bu tabloya bir de bu öğrendikleriniz ile bakın.

Beni çok etkileyen bir tabloyu ve bu tablonun efsaneleşmiş bir hikayesini anlatacağım size. Ünlü ressam Jean-Léon Gérôme ve Kuyudan Çıkan Gerçek (Truth Coming Out of Her Well)  adını verdiği bu tablo ile geçenlerde karşılaştım. Tabloyu inceleyip bir de bu hikayenin bakış açısı ile baktığımda beni çok etkiledi.

Fransız ressam Gérôme, hayatının son on yılında gerçeği, kuyunun içine bırakılmış bir kadın gibi tasvir ediyor ve bununla ilgili birkaç resim koyuyor ortaya.

    

Onu böyle düşünmeye iten ise yazımın sonunda bahsettiğim Demokritos'un bir aforizmasıdır. Dilerseniz artık hikayeye geçelim tüm bu resimleri bir de bu efsaneyi okuduktan sonra inceleyin.

Rivayet odur ki, Gerçek ve Yalan çok güzel bir günde gezintiye çıkarlar. Güneşin tam tepede, etrafın yemyeşil oluşu, havadaki hafif esinti bu güzel günü tarif edecek bazı detaylardır sadece. Günün güzelliği Yalan’ın da dikkatini çeker ve "Ne kadar güzel bir gün." der. Gerçek oldukça şaşırmıştır bu duruma çünkü Yalan doğru söylüyordur. Bu durum ilk defa yaşanmıştır. Günün geri kalanında da bu şaşkınlık devam eder çünkü Yalan hiç yalan söylememiştir. Gezintileri sırasında bir kuyuya rastlarlar. Yalan, kuyuyu göstererek " Su ne kadar güzel gözüküyor, birlikte yüzelim mi?" der. Gerçek yine kuşkuyla yaklaşır bu teklife. Kuyunun yanına gidip usulca suyu kontrol eder. Su gerçekten de çok güzeldir. Gerçek bunun üzerine teklifi kabul eder ve kıyafetlerini çıkarıp suya girerler. Gerçek'in suyun güzelliğine kapıldığı sırada Yalan yapacağını yapar. Gerçek'in kıyafetlerini çalıp ortadan kaybolur. Gerçek çırılçıplak bir şekilde ortada kalır. Çok öfkelenir bu duruma. (Sizce de ressam bu ifadeyi Gerçek'in yüzüne ilmek ilmek işlemiş mi? Ona baktığınız da ne hissettiğini anlamamak mümkün değil.) Hemen o halde bunun hesabını sorabilmek kıyafetlerini geri alabilmek için Yalan'ın peşine düşer. Fakat Gerçek'in çıplaklığını gören dünya onu hor görür, ayıplar. Onun doğruluğunu dinlemezler bile.Tam bu sırada ise Yalan o güzel kıyafetlerin ardına saklanıp, insanların arasına karışır. Gerçek çok üzülür bu duruma, çaresizce kuyuya geri döner. 

Eminim hiç uzak gelmedi size bu hikaye. Çünkü bu hikaye yaşamımızın içinde bir yerlerde. Bizlere de olan bu değil mi? O çıplak gerçek gözlerimizin önündeyken, güzel sözlerle bezenmiş yalanlara inanıyoruz. Yalan içimizde, üstelik farkında bile değiliz. Onu gerçeklerden ayıramaz olduk artık. Hal böyle olunca gerçek,kuyulara saklandı, yalan ise içimizde kol gezer oldu. 

 

Demokritos'un dediği gibi "Hakikat hakkında hiçbir şey bilmiyoruz, çünkü gerçek bir kuyudadır"