Bob Ross ve Gizemli Hayatı

Günümüzün en ünlü ressamlarından biri hiç şüphesiz Bob Ross’tır. Onu elinde fırçasıyla siyah bir odada tuvaline huzurla doğayı resmettiği ‘’Resim Sevinci’’ adlı televizyon programından tanıyoruz. Ünlü ressam Bob Ross'ın hayatı, kariyeri ve mirasıyla ilgili her şey bu yazıda.

Tam adıyla Robert Norman Ross 29 Ekim 1942’de Florida’da doğdu.14 yaşında babasının marangozhanesinde çalışırken sol işaret parmağının bir bölümünü kaybetti. 18 yaşında  ABD Hava Kuvvetlerine katıldı. Alaska’ya görev için gittiği bir dönemde gördüğü doğaya aşık oldu ve onu resmetmeye başladı. Hava kuvvetlerinden emekli olduktan sonra resim yapmaya devam etti. Artık resimlerini farklı bir teknikle yapmaya başlamıştı:ıslak üstüne ıslak boyama tekniği. Tuvalin ve boyanın ıslak halde kullanıldığı ve boyanın kurumasını beklemeden üstüne boya eklenebildiği bu yöntemi televizyonda ‘’The Magic Of Oil Painting’’ programındaki ressam Bill Alexander’ da görmüştü. Bob, Bill’ in programını izlemeyi çok seviyordu ve sonraları onunla çalışmaya başladı.

Bob’ın hayatının dönüm noktası Annette ve Walt Kowalski ile tanışması oldu. Bir gün Annette, Bill Alexander’dan ders almak istedi ama Bill’ in sınıfında yer kalmamıştı. Bu yüzden Bill yerine, Bill’in öğrencisi olan Bob’dan ders aldı. Anette, Bob’ın enerjisini çok sevdi ve onunla çalışmak istedi. Böylece Bob’ın televizyondaki hayatı başlamış oldu. Bob, PBS kanalında 403 bölüm süren,‘’The Joy Of Painting’’ programında seyircilerle buluştu. Bu program çok sevildi ve Türkiye de dahil olmak üzere birçok yabancı ülkede yayımlandı. Türkiye’de ‘’Resim Sevinci’’ adıyla TRT 2’de gösterildi ve seslendirmesini Burçin Oraloğlu yaptı.

Bob, her bölüm için toplamda 3 resim yapıyordu. Kayıt öncesi bir tane, kayıt esnasında bir tane ve bölüm sonu bitiş jeneriğine koyulmak üzere bir tane. Fakat daha sonraları bunu sadece program esnasında yaptığı bir resme indirgedi. Bölümler 30 dakikaydı ve ‘’ıslak üstüne ıslak’’ tekniğini kullandığı için resimleri yetiştirebiliyordu. Resim yaparken çok cesurdu, belki de hata yapmaktan korkmadığı içindi. Programın bitmesine son beş dakika kala resimlerine yeni şeyler eklerdi ve kamera arkasındakileri strese sokardı. Fakat her seferinde zamanında bitirirdi.

Bob’ ın dünya çapında bu kadar sevilmesinin en büyük nedeni herkese resim yapabileceklerini inandırmasıydı. Hatta bir bölümde renk körü hastalarının da resim yapabileceğini göstermek için sadece gri ve tonlarını kullanarak bir eser oluşturdu. Resim yaparken büyük bir huzur duyuyordu. Sadece doğa resimleri yapardı ve içlerinde insan veya insan varlığını gösterecek bir unsur istemezdi. Bu konuda Annette Kowalski şunları söylemiştir: ‘’İnsanları sadece iki kez resmettiği aklıma geliyor. Birinde ateş başında, diğerinde ormanda yürüyen bir adam vardı. ‘’ Resimleri onun dünyasıydı ve o dünyada mutluluk istiyordu. ‘’Mutlu küçük ağaçlar’’, ‘’mutlu hatalar’’ gibi ifadeleri onunla özdeşleşti. Tıpkı permalı saçları gibi. Evet, Ross’ın ikonik kıvırcık saçları permaydı. Bir zaman sonra bu saçlarından sıkılsa da, o şekilde ünlendiği için imajını değiştirmedi.

Bu büyük üne rağmen Bob, maddi sıkıntı içindeydi. PBS, bağışlarla çalışıyordu ve Bob da kanaldan maaş almıyordu. Bunun üstüne Bob, Bob Ross Inc. markasını kurdu. Fırçalar, boyalar ve öğretici kasetler satıldı.

Bob Ross 4 Temmuz 1995’ te 52 yaşında lenf bezi kanserine yenik düşerek hayatını kaybetti. Netflix’ te yayınlanan ‘’Bob Ross: Küçük Mutlu Ağaçların Arasında Gizlenen İhanet ve Hırs’’ adlı belgeselde Bob Ross’ın yakınları Kowalskilerin Ross ölmeden önce sanatçının haklarını elde etmek için çok çabaladıklarını söylüyorlar. Bob Ross’ın ölümünden sonra, sanatçının ailesi Ross’ın mirasından pay alamamıştır. Belgeselde söylenenlere göre, Ross şirket haklarını oğluna ve kardeşine bıraktı fakat kardeşi haklarını Kowalskilere devretti. Bob Ross’ın oğlu Steve Ross, Kowalskilerin Bob’ın cenazesine dahi katılmadığını söylüyor. Ressamın pek çok arkadaşı Kowalskilerin dava açmasından korktuğu için belgeselde yer almamıştır. Bugün şirket hala Kowalskilerin elindedir.

‘’Resim yaptığınız her gün güzel bir gündür.‘’ Bob Ross