Acılar Denizindeki Şair: Ümit Yaşar Oğuzcan

Kredi: GOOGLE

Şiirleri, aşkları, sahibini arayan mektupları ve karamsarlığıyla bilinen bir şair Ümit Yaşar Oğuzcan; çocukluk yıllarından beri yaşadığı onlarca felaket, yüzlerce acı sonucunda ortaya çıkan birbirinden eşsiz binlerce edebi esere sahip. Çok zor olsa da biraz olsun onun derinlerine inmeye çalışacağız. Keyifli okumalar!

22 Ağustos tarihinde Tarsus'ta dünyaya gelen Oğuzcan, sırasıyla Eskişehir İnkılap Ortaokulu, Konya Askeri İlkokulu ve Eskişehir Ticaret Lisesini bitirdi.Hem çocukluk hem de gençlik dönemlerinde üst üste gelen pek çok olumsuzluk yaşadı. Henüz üç yaşında bir çocukken ayağını kırmasıyla başlayan zincirleme aksilikler serisi onun yaşamında düzelmeyecek yaralara yol açmıştı. Dört yaşında mangala oturdu, beş yaşında 20 basamaklı bir taş merdivenden yuvarlanışı ve sonrası çok acılıydı. 7 yaşında başına evdeki sandığın kapağını düşürdü. Yine bu dönemde kızamık geçiriyordu ve çok ateşli geçirdiği bu hastalık sonucunda ise onu bir ömür özgüvensizliğe iten kekemeliğe yakalandı. Yaşadığı zorluklar onu iyiden iyiye yalnız, melankolik bir adama dönüştürdü. Kendini sadece şiire veriyor, bitmek bilmeyen ruhsal sancılarını orada biraz olsun özgür bırakabiliyordu. Ailesi ve özellikle babası onun için çok çabaladı ancak o ömrü boyunca intiharı kurtuluş olarak gören bir adam olarak kalacaktı.

İlk şiiri, lise döneminde Yedigün dergisinde yayımlandı. Çalışma yaşamına atıldı, Osmanlı Bankası’na girdi. Sonra Türkiye İş Bankası’na geçerek Adana, Ankara ve İstanbul’da çalıştı. Memurluk görevini üstleniyor olsa da onu var eden şair kimliğini hiç kaybetmedi. Çeşitli dergilerde yazmaya devam etti. İlk şiir kitabı ‘’İnsanoğlu’’ 1947’de yayınlandı. Ne zaman, nasıl yazarsa yazsın o şiir dizeleri hep ruhumuza dokundu,incelikle işledi.Sevi şiirinde nasıl sevdiğini anlatmaya çalıştı. Milyon kere Ayten şiirinde nasıl sınırların, vakitlerin ötesinde yazdığını kanıtladı. Hep sahibini aradığı mektupları yazdı.

22 yaşında Ulufe Özhan ile evlendi. Bu evlilikten Vedat ve Lütfü adını verdikleri iki evlatları oldu. Yuva kurmuş olan Oğuzcan'ın başarısız intihar denemeleri devam etti. Babasının bu halini gören oğlu Vedat, babasına kayıtsız kalamadı. Vedat henüz 18 yaşındayken bir fincan kahve ve ardından bir fincan da konyak içip bedenini Galata Kulesi’nin tepesinden boşluğa bıraktı. Gencecik bedenini bu şekilde ölüme sürüklemek babasına verdiği en büyük cezaydı. Bir rivayete göre bir de not bırakmıştı giderken babasına: ‘’Baba intihar öyle edilmez, böyle edilir.’’ Bu not da gösterdi ki Ümit Yaşar'ın en acılı ölümüydü aslında bu, hep hüznü olacaktı. Nihayetinde 4 Kasım 1984'te ölüm onun da bedenini sardı, geriye bir tek satırları, mektupları kalakaldı. Mektupları zaten sahipsizdi,öksüz de kaldı. Gencecik Vedat'ın ölümüne sebep oldu. Sevaplarıyla, günahlarıyla bize defalarca okunacak derinlikte edebi eserler armağan etti.

...

Böyleyim diye ayıplama beni

Bir gün kendimi sonsuzluğun koynuna bırakırsam

Yaralı ve yenik bir asker gibi

Darılma

Unutma ki

Her seven isimsiz bir kahramandır

Unutma ki insan; sevebildiği kadar insandır.